Başkasının Ağzından Mektup Yazmak

Şimdi böyle söylenince kulağa çok tuhaf geliyor farkındayım, ama bu fikir insanlığa uzak bir şey gibi gelmesin. “Her” (Aşk) filminde başrol karakterinin bu işi yaptığını görmüştüm, ilk gördüğüm zaman nasıl ya; Çok saçma insanlar sevdikleri için başkasına mektup mu yazdırıyor demiştim. Karakterimiz bu işte gerçekten başarılı bir yazar, belki de insanların hissedemediği duyguları karakterimiz o kadar içten hissediyordu ki sanki gerçekten sevgilisine yazıyordu, yıldönümü ona aitmiş gibi yazılara dökebiliyordu. Açıkçası hayali bir karakter olmasına rağmen kendine hayran olmuştum. Şimdi ana başlığın benimle buluştuğu noktaya gelecek olursak:

Hobi olarak şiir, senaryo ve hikaye yazan birisiyim bunu ek gelir haline dönüştürmek için bir kaç farklı sitede yazılarımı yayınlamaya başlamıştım. Bir gün alıcılardan bir tanesi, sevgililer günü için sevgilisine mektup yazmamı istedi. Aklıma direkt olarak “Her” filmi geldi, bir anda içimde çok tuhaf hisler doğdu. Başkasının ağzından sevdiği bir insana mektup yazmak, bu bana sadece filmlerde olabilir gibi geliyordu. Bunu kafamda yüceleştirdiğimin farkındayım, fakat duyguları aktarmak çok büyük bir sanat bence, üstelik başkasının sevdiği bir insana, onun ağzından aktarmak daha da büyük gelmişti. Alıcıdan anılarını yazmasını rica ettim ve kendimi bir anlığına onun yerine koyarak bir şeyler yazmıştım. Çıkan sonuç ne kadar iç kabartıcı orası tartışılır elbet fakat alıcının ve alan kişinin hoşuna gittiğini öğrendiğim zaman çok hoşuma gitti. Artık şiir, senaryo, hikaye ve “mektup” yazıyorum. (Yazdığım mektubun bir kısmını sizinle de paylaşmak isterim.)

Bu yazıyı yazarken kafamın derinliklerinde tüm anılarımız canlanıyor, sana gösteremediğim fakat içimde fırtınaların koptuğu o güzel anlar şu an beni derinden etkiliyor. Gezdiğimiz sokakların engebeli yolları, yaptığımız yemeklerin kokusu, içtiğimiz şarapların tadı, beraber okuduğumuz kitapların verdiği huzur, sabahları sabah yaptığımız zamanların kattığı samimiyet ile birleşip tüm bu eşsiz anılarımız içimde bir şölene dönüşüyor.

Platon “Şölen” kitabında şöyle demiş:

“İşte budur göksel tanrıçanın aşkı. Gökseldir ve çok değerlidir kent içinde tek tek bireyler içinde. Hem aşığın kendisini hem de aşık olduğu kişiyi erdem yolunda büyük çabalar sarf etmeye zorlar çünkü.”

Işığımız aydınlatsın tüm yürekleri içten ve derinden. Gözlerin anlatsın bana sevginin doğuşunu, gökyüzü dile gelsin yağdırsın yağmurları üstümüze, sırılsıklam olan aşkımız beslensin gökyüzünden. Bazen çığırmak istiyorum, dünya seninle beslenen ruhuma şahit olsun istiyorum. Geleceğimizin huzuru derin nefesimle canlanıyor zihnimde. Kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerde, vücudumu baştan aşağıya etkileyen o duyguyu tatmak ne güzeldir öyle.

Ah keşke yetse kelimeler, anlatabilsem içimdeki sevgi kaosunu.

İyi ki varsın.

Okuduğunuz için teşekkürler.